De on-line versie van het Van Dale Woordenboek der Nederlandse taal noemt het een luisterrijk graf(monument) of praalgraf maar wellicht is de omschrijving die de Encyclopedia Britannica op haar website geeft iets duidelijker: A large and impressive sepulchral monument (vertaald: een groot en imposant grafmonument).
Het woord mausoleum is afgeleid van Maussollos, de satraap (gouveneur) van Carië van 377 tot 353 voor Christus. Na zijn overlijden werd in opdracht van zijn vrouw (en zuster) Artemisia de opdracht gegeven een praalgraf te bouwen in Halicarnassus (het huidige Bodrum in Turkije). Dit mausoleum van Halicarnassus is één van de zeven klassieke wereldwonderen.
Een mausoleum (praalgraf) is een monumentaal gebouw waarin het lichaam of de as van een overleden persoon, veelal een heerser, wordt bewaard.
Een praalgraf is een grafmonument, gemaakt door een kunstenaar, vaak een beeldhouwer. Het onderscheidt zich van een gewoon grafmonument door de ligging in een crypte of kerk, en het is normaal gemaakt voor de rust van 1 enkele persoon. (zie afbeelding Praalgraf Willem van Oranje)
Een praalgraf heeft naast de emotionele waarde vaak ook een kunsthistorische waarde. Zo zijn sommige praalgraven belangrijker dan de persoon voor wie ze gebouwd zijn. Praalgraven werden meestal gebouwd voor koningen en keizers, adellijke families. Maar ook kardinalen en bisschoppen hebben hun praalgraf in hun kathedraal.
De meeste christelijke praalgraven stonden vroeger in een kerk, maar onder Napoleon werd dit privilege voor de adel afgeschaft, er werden dan nieuwe luxe-kerkhoven gebouwd zoals Père-Lachaise in Parijs, of het beroemde kerkhof van Laken.
De meest eenvoudige vorm is een zogenaamd -American Style- Mausoleum.
De -American Style- mausolea worden meestal gebouwd op basis van een gedeeltelijk ingegraven grafkelder.
Tegenwoordig praten we van een mausoleum bij:
- een grafkelder met daarop een imposant grafmonument
- een gedeeltelijk bovengronds “graf” zoals bijvoorbeeld het hiernaast afgebeelde familiegraf op Moscowa
- een geheel bovengronds “graf” zoals het mausoleum van keizer Wilhelm II te Doorn
Bron: Wikipedia
